اگه از رفتار کاملا ازاردهنده انتظامات بگذریم
باید بگم که نمایشنامه قوی و احساسی بود ولی اجرا به نحوی بود که احساسات بیننده رو درگیر نمیکرد! ( به جز ۱۰ دقیقه اخر البته!) و اینکه یک سری ترجمه های نمایشنامه دقیقا لغت به لغت برگرونده شده بودن و به نظر من این خودش مانع شکل گیری ارتباط بین بیننده و نمایش بود، بازی اقای چنگیزیان کاملا قابل احترام و گیرا بود که متاسفانه نقششون کم بود و اقای کیانیان هم به خصوص در نیمه دوم اجراشون عالی بودند، یک سری اشتباهات لفظی و لکنت ها و همچنین سردی در بازی خانم مارین دیده میشد که باز هم نمیزاشت که درک درستی از کاراکترشون در نمایشنامه شکل بگیره، طراحی صحنه و ویدئوهای استفاده شده هم جالب بودند