یادداشتی از رژیم تئاتری برای ویتسک
هفتم بهمن ماه ۱۴۰۰ به تماشای ویتسک به کارگردانی محمدرضا آگاه در پردیس شهرزاد نشستم .وارد سالن که شدم احساس کردم به تونل وحشت امدم یک راه رویی که هیچی از ته آن نمیدیدم چند قدم که جلوتر امدم نور به چشمانم خورد و اطرافم را توانستم ببینم بازیگران روی صحنه بودند، منتظر گرفتن نور تماشاچی و شروع روایت زندگی سربازی فقیر که فقط یک سرباز معمولی نیست انگار منم انگار شمایی،در بدترین حالت کسی را شبیه به او در کنارمان دیده ایم .هرکسی که ویتسک را میبیند میتواند داستان زندگی او را به هر دوره زمانی که میخواهد تعمیم دهد ،نمایشنامه ایست برای همه دوران ها . چه شد چرا با همه ما این کارهارا کردند و به چنین موجوداتی ما را تبدیل کردند.همه یک مشت موجود به فنا رفته ی مضطربیم که به سمت جنایت سوقمان میدهند.
بنظرم مخاطب از همان ابتدای نمایش ا،جازه خود را برای دل دادن به کار و دیدن آن صادر میکند .رد پای تمپو پایین در ابتدای نمایش، بی حالی را تداعی میکرد ؛انگار به زور میخواست مخاطب با جان دل ببیند و بشنود .در ادامه هم که طنزهای بی مورد که فقط به دنبال خنده های الکی مخاطب است جالب نبود.هر روایتی یک گنجایشی دارد جایی اگر نیاز باشد خود مخاطب چه با دیالوگ و چه با بازی بازیگر میخندد ، اضافه کاری فقط مخاطب را دورتر میکند.رپ کردن ان وسط چه بود؟ریتم هم انداخت ،موسیقی هایی پخش میشد که دوستشان داشتم و حفظ هم بودم اما من آنها را از فضای نمایش دور میدانستم ؛با اضافه گروه موسیقی به این نمایش قطعا ابهتش ده ها برابر میشد.
کارگردانی بدون دکور فقط با چند صندلی و یک دایره ی بزرگ در کف صحنه قابل تحسین بود،ایده ی نوعی هم نیست اما بازی کشیدن کارگردان بسیار بسیار تحسین
... دیدن ادامه ››
برانگیز بود. در سالن های بی درو پیکر شهرزاد به علت اجرای گروه بعدی و نبود وقت ... اینکه دکور نداشته باشی و یا کم داشته باشی خیلی بهتراست ،در زمان اجرا هم صرفه جویی میشود.
ولی خب بیشتر دوست داشتم این را بدانم که تهیه کننده شما فقط سالن را در اختیار شما گذاشته بود؟
پس طراحی لباس،گریم،دکور خوب چه؟یا اسم تهیه کننده فقط یک تبلیغات است برای فروش گیشه ؟
همه اینها بود اما چیزی به چشم نمیامد ،همه چیز ساده ساده در عین حال درست ،اما کاش آن نام بر روی پوستر نبود ،آن موقع من برای این گروه می ایستادم و انقدر کف میزدم که کف دستانم تاول بزند بلند داد بزنم که افرادی مثل شما و تماشاچیان شما تئاتر را زنده نگه داشتند اما الان میتوانم بگویم خسته نباشید و گیشه خوبی داشته باشید.
نور پردازی بسیار درست و به جا با نظم تمام و سینک درست. یکی از بهترین نور پردازی ها در سالن ارکیده قطعا نورپردازی ویتسک است.خسته نباشید خیلی ویژه به عوامل پشت صحنه و اتاق نور وصدا
به سراغ بازیگران که بخواهیم برویم حرفی نمیماند جوانان هنرمند نقش هایشان را خوب بازی کردند حس هایشان ، بدن و بیان بازیگران ،میزان تسلطشان، ریتم؛ همه چیز درست و بر سر جای خود بدون ذره ای نقص.روی تک تکتان را از دور میبوسم و کار تیمی شما عالی بود .خسته نباشید و پیروز باشید،زحماتتان بسیار قابل تحسین است.
به بقیه عوامل هم خسته نباشید میگویم کار پتانسیل بیشتری داشت در اجراهای بعدی بی نقص میشود.
در اخر، ما تئاتری ها از هم باید حمایت کنیم .این همه پیشگسوتان ما زحمت نکشیدند تئاتر را بدون لمپن بازی به اینجا برسانند که الان فقط به خاطر گیشه از هرچیزی در نمایش استفاده کنیم. همه نمایش ها چه خوب چه بد چه دوستشان داشته باشی و چه نه، چه گروهی شناخته شده باشند چه نه به تماشایش بنشینید ؛تئاتر را زنده نگه دارید.
پگاه زارعی
@theater_diet
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهران
