نمایش ترس و نکبت رایش سوم به کارگردانی علیرضا اخوان، تجسمی درخشان از تئاتر مستند-اجتماعی است که با دقتی مثال‌زدنی و نگاهی موشکافانه، ورای بازنمایی صرف وقایع تاریخی، به واکاوی روان جمعی تحت سلطه‌ی رژیم‌های توتالیتر می‌پردازد. اخوان با گزینشی هوشمندانه از میان اپیزودهای اثر کلاسیک برتولت برشت، موفق می‌شود فضایی بس ملموس و تنش‌زا بیافریند؛ فضایی که نفس را در سینه حبس می‌کند و تماشاگر را بی‌آن‌که مجال گریز یابد، به دل تاریکی زمانه‌ای فرو می‌برد که سایه‌ی وحشت، زندگی روزمره را در خود بلعیده بود.
در این اجرا، بازی‌های بازیگران نه‌تنها مکمل فضاسازی کارگردان‌اند، بلکه به‌عنوان نقطه‌ی اتکای حسی اثر عمل می‌کنند.
بهادر باستان‌حق با حضوری متعهد و چندلایه، طیفی از روان‌پریشی، تسلیم و مقاومت خاموش را به شکلی متوازن و پرجزئیات روی صحنه می‌آورد.
مارال جمال‌پناه نیز با اجرایی دقیق و کنترل‌شده، موفق می‌شود وضعیت بغرنج شخصیت خود را به شکلی انسانی و عمیق بازتاب دهد؛ سایر بازیگران هم در هماهنگی چشمگیر با یکدیگر، به خلق جهانی یکدست و منسجم یاری رسانده‌اند.