«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
من نمایش تانگو رو برای بار دوم دیدم.چون نظرم رو بعد از اولین باری که این نمایش رو دیدم اعلام کرده بودم قصد نداشتم دوباره وقت شما خوبان رو بگیرم ,اما خواندن بعضی نوشته ها من رو وسوسه نوشتن چند خط کوتاه کرد.
1.دوستان خوب ونازنین واژه ها (مخصوصآ اگر تخصصی باشند)بار معنایی مشخص ودقیقی دارند پس با دقت بکار بگیریمشون تا نقد یا نظرمون دقیقتر باشند واگر نه اصلا از اون واژه ها استفاده نکنیم
2.تیپ یا شخصیت بودن نقطه ضعف یا قوت نیست بلکه یک خاصیت است واساسا از متن میاید
3.تماشاچی یک اثر محق است که اثر را دوست داشته باشد یا از آن متنفر باشد
4.چگونه میشود در یک کار بازیگرانش را با هم مقایصه کرد در حالی که هر کدام نقشهای متفاوتی را با شرایت متفاوت رنگ میدهند و مثلا گفت فلانی از فلانی ها بهتر است یا بدتر.آیا بهتر ودرست تر آن نیست که هر بازیگر را با شرایت وخاصیت نقش سنجید؟
5.بار دوم اجرای بهتر و دقیقتری رو دیدم.بازیها از اجرای اولی که دیدم شسته روفته تر شده بود.بانو کابلی ,آقای نصیریان,مهدی عبادتی,امین زندگانی به همین ترتیب از نظر من گرم پر خون وبی نظیر بودند.
6.از این که نوشته ام کوتاه نشد عذر تقصیر
دیدن نمایشی که بوی اصالت از آن بلند میشه ,برام دلچسب بود.این اثر هم همانند دیگر اثار مرحوم رادی یک سطح داشت ویک عمق.عمقی که در قعرش ایینه ایست در برابر جامعه و طبیعیست اگر لحظاتی این جامعه (که کوچکترین رکنش فرد است)از تصویر زشت خودش منزجر شود.الاایحال...رادی بزرگ ممنون برای همه نمایشنامه هایی که نوشتی... زمان ارزششان را ثابت خواهد کرد.آقای مرزبان ممنون برای تلاش بی وقفه تان در تئاتر.استاد نصیریان عزیز نفستان همیشه گرم خانم کابلی ممنون برای بازی خوبتون آقایان زندگانی و عبادتی سپاس برای به نمایش گذاشتن قدرت بازیگری جوانان تئاتر.سپاس از شما خوبان که شب خوبی را برام رقم زدید