در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال مهدی آشنا | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 11:42:15
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید

یادداشت روزنامه «هفت صبح» بر «یادداشت های روزانه رویا پردیس» پنجشنبه، 10 مرداد
«یادداشت های روزانه رویا پردیس» قرار بود سال 84 روی صحنه برود اما 5 روز مانده به اجرا از لیست اجراها خارج شد و علاقه کارگردان به مضمون این نمایشنامه دلیل تلاش دوباره اش برای اجرای این نمایش شد. متنی که گذر پنج، شش سال از اولین زمان نوشتنش باعث تغییراتی در متن شد. نمایشی که آدم هایش واقعی و متعلق به امروزند و کسی نیست که نداند زندگی اجتماعی ما ایرانی ها نسبت به 6سال پیش تغییرات زیادی کرده است.
«یادداشت های روزانه رویا پردیس» نمایشی است با ساختاری به شدت واقع گرایانه در اجرا وبازی ها. گرچه لحظاتی از متن از واقع گرایی عبور می کند و ابعاد تازه تری از واقعیت را برای مخاطب افشا می کند. «یادداشت ها...» در مدت زمان واقعی روایت می شود یعنی مدت زمان اجرای نمایش با مدت زمان واقعی داستان برابر است. مدت زمانی که سعی می کند سرگشتگی این روزهای آدم ها در پیچ وتاب دنیای امروز به تصویر بکشد. تصویری واقع گرایانه از آدم های تنهایی که بحران خانوادگی و اجتماعی فراوانی را سپری می کنند و جایی میان این بحران ها به هم می رسند. کارگردان هم هوشمندانه با پرهیزاز هرگونه اغراق در میزانسن ها و حرکات غیرضروری وبه اصطلاح گل درشت و با نگاه به ریتم درونی، دو شخصیت نمایشی باورپذیر را روی صحنه خلق می کند. فرهاد تفرشی و نازنین احمدی بازیگران «یادداشت ها...» هستند
واقع گرایانه کار کردن زمانی معنا پیدا می کند که ما فراموش نکنیم در هر حال ما در حال اجرای تئاتر هستیم و یک نمایش داریم به مخاطب ارائه می دهیم.
نمی توانیم به بهانه اینکه داریم زندگی طبیعی نشان می دهیم نمایش را فاقد هرگونه جذابیت سمعی و بصری تصور کنیم. خب در این صورت چه لزومی دارد ما بیام در یک سالن تئاتر با واقعیت روبرو بشیم. یک چرخی در فضای جامعه هزاران واقعیت به ما نشان می دهد.

به نظرم ریتم کند و بسیار کش دار نمایش و همچنین ضرب آهنگ یکنواخت بازی بازیگران حتی در همین مدت زمان 45 دقیقه بسیار خسته کننده بود
۱۴ مرداد ۱۳۹۲
دوست گرامی من هم هرگز قصد بی احترامی به شخص شما را نداشته و نخواهم داشت من تنها نقد شما و نوع نگاه شما را نقد کردم همین. من شما را به دگم بودن متهم نکردم این نوع نگاه را دگم دانستم
۱۵ مرداد ۱۳۹۲
شیما عزیز

در ماهیت تغییری داده نشد وقتی شما این گونه نگاه دگم بودن تفسیر می کنید چون این نظر و دیدگاه من هست یعنی در واقع خود من به بسته بودن و تک بعدی بودن متهم کردید.
۱۷ مرداد ۱۳۹۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید