رابطه بین پستچی و نرودا واقعا جذاب بود و درکنار شعر خوانی های اثر نقطه قوت کار بودند . من به شخصه صحنه های دو نفره این دو شخصیت رو خیلی دوست داشتم و لذت بردم از بازی مسلط آقای آهنین جان که واقعا هرجا حضور نداشتند نمایش افت میکرد و بازی متفاوت آقای خطیبی و همچنین بازی شیرین خانم مدنی . نکته دیگر هم اینکه درسته اثر طنز ظریف و به اندازه ای داشت اما من متوجه نشدم چرا بعضی از دوستان هنگام تماشای اثر قهقهه می زدند ?! قصد بی احترامی ندارم اما بعضی جاها تمرکز ادم رو به هم می زنند و واقعا انگار به تماشای جنگ شادی آمده اند. در آخر هم خسته نباشید خدمت عوامل این نمایش و مخصوصا آقای کوشک جلالی بابت انتخاب موضوعات متفاوت برای نمایش هایشان.