متوجه تلاش بسیار خوب بازیگران و حرکات فیزیکی بسیار دشوار و روح محترم نمایشنامه هستم. ولی من نمایش را دوست نداشتم. فریاد زدن، خود را به زمین کوفتن، با صدای پای مهیب به جلو و عقب عقب دویدن چند بار کار میکند؟ آیا غیر از این است که اگر میخواهیم از یک عمل اغراق شده( مثلا فریاد ها همراه با بدون افکت صوتی - و یا کوفتن بدن بازیگر به زمین ) استفاده کنیم باید این کار را با وسواس و کمیت پایین انجام دهیم؟ سه بار جیغ اثر خودش را دارد - ولی 300 جیغ عین سکوت است. خالی و بی اثر .
بقول دوستمان: زندگی دشوار و شاید غیر ممکن کارگران حاشیه نشین را بسیار خوب نشان دادید و لازمه آن هم فضای سرد و تند و عصبی کار بود. لطفا برای اجرای بعدی یک دنیای آرامتر را هم در دستور کار بگذارید. ما این روزها لازمش داریم!