خسته نباشید به همه ی بر و بچه های نمایش صندلی ها

نمایش رو به واسطه ی علاقه ای که به اوژن یونسکو دارم انتخاب کردم. البته دیدن اجراهای خوب از آثار یونسکو شانس زیادی می خواد که این دفعه فکر کنم داشتم.
یه اجرای خوب و سرِپا دیدم از صندلی های اوژن یونسکو. یه عالمه فانتزی عجیب غریب که کارگردان با موفقیت تصویرشون کرده یود.
کار ترکیبی بود از حضور عروسک ها و بازیگران زنده... این تمهید گرچه نقش عمیقی و سرنوشت سازی در تصویر کردن ایده های کارگردان داشت ولی از طرف دیگه از دلِ کار برآمده بود و اصلن یه وصله اضافی نبود. این متن یونسکو قابلیت زیادی برای ورود به دنیای عروسک ها داره و کارگردان این رو خیلی خوب تشخیص داده و ازش استفاده کرده بود.
بازی بازیگران عالیه... طراحی صحنه و لباس چشمگیره و خلاصه همه چی دست به دست هم داده برای ساختن یه بعدازظهر دوست داشتنی.
من که لذت بردم... دمتون گرم...