نویسنده از یک ایده‌ی جذاب به یک قصه ی خوب رسیده و با به کارگیری چاشنی تخیل و خلق فضای سورئال توانسته نقد درستی به مسلخ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی هنری چنده دهه اخیر ایران بزند کارگردان با انتخاب و استفاده ی درست از لوکیشن تماشاخانه، ریتم و موسیقی ملودرامی درخور و شایسته به صحنه آورده است. بازیهای درست و صداهای منحصر به فردِ بازیگران مسلط و کاربلد جانی رئال و باورپذیر به کاراکترهای نمایش بخشیده در کنار این مزیتها احترام به شعور تماشاگر نقطه عطف این نمایش است که دیدنِ چند باره ی آن خالی از لطف نخواهد بود.