بازیگر جز یک عکس، چیز دیگری از آنچه بودهاست باقی نخواهد گذاشت. حرکاتش، سکوتهایش و چگونگی عشقش به ما نخواهد رسید. شناخته نشدن او بازی نکردن است و بازی نکردن صد مرتبه مردن است با همهی موجوداتی که او به وجود آورده و یا جان و توان داده است.
آنچه مهم است تحرک ابدی است نه زندگانی جاودان.
باید سیزیف را خوشبخت انگاشت.
آلبر کامو