فیلم›زاگرس گاهواره تمدنی کهن

تیوال با همکاری موسسه گفتمان جهان گردشگری برگزار می‌کند:
تماشای گروهی فیلم زاگرس گاهواره تمدنی کهن
با حضور منوچهر طیاب

نویسنده و کارگردان: منوچهر طیاب
مدیر تولید: اسعد نقشبندی
تصویربردار: ارسطو مداحی گیوی
صدابردار: محمد جلال حسینی
تدوینگر: سعید رضوی
آهنگساز: احمد پژمان
تهیه شده در سیمافیلم ۸-۱۳۸۷

محل: خانه اندیشمندان علوم انسانی
روز اجرا: چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۵
ساعت: ۱۸:۰۰
مدت: ۲ ساعت 

شرح برنامه:
مدت زمان نمایش فیلم ۹۰ دقیقه است که تقدیم شادروان عباس کیارستمی عزیز خواهد شد، پس از آن به گفتگو درباره تجربه ساخت این مستند توسط کارگردان، آقای منوچهر طیاب به مدت ۱۵ دقیقه خواهیم نشست. در پایان نیز به معرفی دیگر آثار مکتوب و بصری از این کارگردان به نام "مجموعه سفر در ایران" پرداخته خواهد شد.

درباره فیلم:
"زاگرس گاهواره تمدنی کهن"  جلد سوم از مجموعه چهار جلدی کتاب - فیلم سفر در ایران
«در پس قلل بلند کوه‏های زاگرس، دریای ناشناخته مغرب به دریای ناشناخته مشرق متصل است و خورشید هر روز یک بار به دریای مغرب تن می‌‏شوید تا پگاهی دیگر پاک‌تر و روشن‏‌تر از روز پیش از دریای مشرق سربرآورد و بر زادگاه کهن من بتابد.»
در اینجا به یادداشت‏‌های پراکنده سفر سه‏ ماهه‌ام در کوهستان‌‏های زاگرس پایان می‌‏دهم. آنچه سعی در نگارش آن کرده‏‌ام، قطره‌ه‏ایی است از دریای بی‏کران فرهنگ کهن زاگرس، به امید آنکه دوستداران این دیار، بار سفر بربندند و بارها و بارها کوهستان‌‏ها و دره‏‌های سرسبز زاگرس را بکاوند. چه، هزارتوی زاگرس، بسیاری رازهای نهفته در دل دارد.

درباره کارگردان:
منوچهر طیاب (زاده ۱۳۱۶، تهران) مستندساز، نویسنده ومنتقد ایرانی است. وی دانش آموخته رشته معماری از دانشگاه فنی وین و تحصیل کرده رشته کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه از دانشکده سینمایی آکادمی دولتی موسیقی و هنرهای نمایشی وین است. طیاب فیلمسازی خود را با کارگردانی فیملی درباره سفال‌های قدیمی ایران آغاز کرد و تاکنون بیش از ۹۰ فیلم مستند و آموزشی ساخته است. وی استاد رشته سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک و تلویزیون، سرپرست رشته سینماتوگرافی و عکاسی دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تهران و عضو هییت داوران یونسکو در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه لهستان بوده است.
او یک ایران شناس قهار است و از جمله افرادی است که به صورت متمرکز برای توسعه و گسترش عملی سینمای مستند در ایران تلاش نمود. طیاب معتقد است که فرهنگ یک جریان سیال است که در ارتباط صحیح با دیگران معنا می یابد. او می کوشد سابقه و فرهنگ کهن و گنجینه ایرانی را به دنیا معرفی کند و در این زمینه می‌گوید:

امروز می‌توانیم با استفاده از این تصویر وقت بگذاریم و کشور خود را به جهانیان بشناسانیم. سینما این امکان را به ما می‌دهد که نه تنها فرهنگ و جغرافیای ایران را برای خودمان روشن کنیم، بلکه می‌توانیم وجوه آن را برای اروپاییان و در کل غیرایرانیان نیز روشن کنیم.

وی در سال‌های اخیر به چاپ کتاب - فیلم‌های مستند خود نیز روی آورده است و تاکنون کتاب‌های "همراه باد در دل تنهایی کویر" و "دریای پارس" را منتشر کرده است. تنها فیلم داستانی طیاب سوزنبان است که در سال ۱۳۵۰ آن را ساخت.