نمایش›ترس و نکبت رایش سوم

یادداشت کارگردان:
در دنیای پیچیده و متغیر امروز، تولید تئاتر به عنوان یک فرآیند خلاقانه و اجتماعی، نیازمند بازنگری و بازتعریف مناسبات گروهی است. بنظر می‌رسد که تئاتر نمی‌تواند تنها یک محصول نهایی باشد؛ بلکه باید به‌عنوان پلتفرمی برای گفت‌و‌گو و تعامل اجتماعی عمل کند.
در اجرای «ترس و نکبت رایش سوم»، ما به‌دنبال ایجاد یک محیط گروهی هستیم که در آن هر عضو، به‌عنوان یک عنصر کلیدی شناخته شود و صدای خود را در فرآیند خلق اثر به‌گوش برساند.
این نمایش، نه‌تنها داستانی از تاریکی و نکبت را روایت می‌کند، بلکه به بررسی مناسبات قدرت، مسئولیت و همبستگی در یک جامعه می‌پردازد.
پس بستر را مهیا دیدیم که «شکاکیت به باورهای عمومی در تئاتر ایران» را تمرین کنیم تا شاید در سایه پرسش‌های دکارتی، بازنگری‌های تازه‌ای رخ دهد.
در مسیر تماشا و تولید این تئاتر، همواره باید از خود پرسید که آیا ترس و نکبت تنها نتیجه‌ای از سیستم‌های سیاسیست؟ یا عدم آگاهی و بی‌توجهی ما به یکدیگر؟
این پروژه، دعوتی است به بازنگری در مناسبات انسانی به بهانه تولید تئاتر؛ جایی که هر فرد، چه بازیگر و چه تماشاگر، می‌تواند در شکل‌دهی به آینده‌ای بهتر نقش داشته باشد، زیرا که تئاتر می‌تواند به جامعه کمک کند تا به ملاقات خودش برود و در آینه زیبایی‌شناسی، چالش‌ها و آرزوهایش را ببیند.
ما به‌دنبال خلق فضایی هستیم که در آن هنر، نه‌تنها آینه‌ای از واقعیت، بلکه ابزاری برای بازنگری در مسائل و مصائب اجتماعی و فرهنگی باشد.