نمایشنامه به سالهای انقلاب مشروطه مربوط میشود و نابسامانیهای اجتماعی و فرهنگی و سیاسی ایران را در آن زمان نشان میدهد. با نگاهی گذرا به شخصیتهای نمایشنامه، موقعیت تاسفبار زن و تحقیر بیوقفهی او در نظام مردسالار و همچنین استفاده از قدرت و بیقانونی برای فشار بر اقشار ضعیف جامعه آشکار میشود.
نمایش یک طربخانه را به تصویر میکشد که محل رفت و آمد بزرگان و رجال کشور است و تبدیل به مکانی برای مواجهه تفکرات سیاسی و فرهنگی و گاه جاه طلبیهای شخصی احزاب مختلف میشود.