در این رسیتال نوازنده میکوشد از هرآنچه در بادیِ امر، «آشنا» و «پیشِدست» اما «نادرست» مینماید، بهنفعِ محتوایی «درستتر» گرچه «نهچندانآشنا» روگرداند. بدین منظور نوازنده کلیهٔ ویرایشهای موجود از آثارِ این اجرا را بررسی کرده، و سرانجام همان نکاتی را برگزیده که بیشتر مدِ نظرِ خودِ آهنگسازان بودهست.
برنامهٔ رسیتال:
بخشِ اول:
دو اثری که در بخشِ اول اجرا میشوند، هر دو از تبارِ سنتِ موسیقایی-رِتُریکیِ آلماناند. عنصرِ محرکِ هر دو اثر آن اختراعِ ویژهٔ آلمانیست که به «تمِ سرنوشت» شهره است و بازنمودِ ویژه و آشناترِ خود را در سمفونیِ پنجمِ بتهوون نشان دادهست.
MOZART: Fantasia K. 475 C-moll
BEETHOVEN: Grande sonate pathétique in C-moll
بخشِ دوم:
بسیاری از آثارِ باخ، همچون بنایی موزاییککاریشده ساختهشدهست، مثلِ اغلبِ کانتاتاها، و دو پاسیونِ متی و یوحنا، و... که از پارههایی خُرد تشکیل شده و در کنارِهم، کلیتی یکپارچه پدید میآورند. بخشِ دومِ این رسیتال، تجربهای شنیداریست که با گزینشی سنجیده از قطعاتِ پراکندهٔ باخ آغاز میشود، و هم بهلحاظِ تونال، و هم بهلحاظِ مصالحِ موسیقایی، گوش را بهسوی شنیدنِ فانتزیِ کروماتیک و فوگ در رهمینور هدایت میکند.
BACH:
Es-dur Allemande from BWV815 | C-moll Sarabande from BWV826 | C-mollPrelude from BWV 847 | C-dur Prelude and Fugue BWV870 | A-moll excerpt from the aria “Aus Liebe” from BWV244 |E-dur Invention (two-part) from BWV777 | “Aus Liebe” (continued) | A-mollFantasia from BWV827 | Modulatory free fantasia on “Aus Liebe” | SILENCE | D-moll Chromatische Fantasie und Fuge, BWV903 ||