شرم بر مردمی که عرف و باورهای غلط را پایه و اساس اخلاق زندگیشان و در پی آن با خط کش و معیار دیگران زندگی میکنند و به جای تفکر، تقلید و به جای زیستن در لحظه و توجه به هدف و آرمان درونی، تنها به مسائل بی ارزش اهمیت میدهند. اکنون دنیایی وجود دارد که آدمهای آن چیزی به نام نقاب را نمی شناسند و آن دنیا شاید رویای من، تو و همه ما باشد.