مستند›پسرک چشم آبی |با حضور جواد مجابی|

با حضور جواد مجابی و هنرمندان و نویسندگان

پسرک چشم آبی روایت زندگی جواد مجابی شاعر، نقاش، نویسنده و منتقد ادبی است به کارگردانی حسن لطفی. در این فیلم بزرگانی چون محمود دولت آبادی، سیمین بهبهانی و… حضور دارند.

پژوهشگر: حسن لطفی
تصویربردار: محمدرضا تیموری
صدابردار: مهرداد عباس‌پور
صداگذار: حامد کلجه‌ای
تدوینگر: حامد کلجه‌ای
آهنگساز: مسعود سخاوت‌دوست
عکاس: تورج خامنه زاده
تهیه‌کننده: حسن لطفی

درباره کارگردان
حسن لطفی
متولد: ۱۳۴۲/خواف
تحصیلات: کارشناسی مدیریت دولتی، فارغ التحصیل سینما
فیلمشناسی: دزد دوچرخه، قطره ای از دریا، بودن یا نبودن، خانه روشنان، دیوارهای چاه

درباره جواد مجابی
جواد مجابی متولد ماه مهر ۱۳۱۸ در شهر قزوین شاعر، نویسنده، نقاش، طنزپرداز، محقق ادبی-هنری و روزنامه‌نگار ایرانی است. از او آثار متعددی به چاپ رسیده‌است. همچنین برای مدت کوتاهی سردبیر مجله ادبی دنیای سخن بود.از او تا به حال ده ها کتاب تاثیرگذار و پرطرفدار در زمینه ی داستان منتشر شده است و عموما کتاب های او با اقبال خوبی از سمت خوانندگان، علی الخصوص خوانندگان حرفه ای، مواجه می شود. مجابی بارها از سوی مجامع اروپایی و امریکایی برای سخنرانی درباره ی هنر و ادبیات ایران دعوت شده است و یکی از نمایندگان شاخص ادبیات معاصر ایران محسوب می شود.
اوایل دههٔ چهل لیسانس حقوق و دکترای اقتصاد را از دانشگاه تهران گرفت. ۱۹ سال کارمند دادگستری و بعد کارشناس فرهنگی وزارت فرهنگ و هنر بود. هم زمان روزنامه نگاری حرفه‌ای را در فاصلهٔ بین سال‌های ۱۳۴۷-۱۳۵۸ در روزنامهٔ اطلاعات با عنوان دبیر فرهنگی روزنامه ادامه داد. بعدها با مجلات ادبی ایران از جمله فردوسی، جهان نو، خوشه، آدینه و دنیای سخن همکاری داشت که مدتی نیز سردبیری مجلهٔ اخیر را به عهده داشت.در اواخر سال 57 به اتفاق جمعی از همکاران مطبوعاتی اش در کیهان و آیندگان همچون عمید نایینی، مهدی سحابی، فیروز گوران، سیروس علی‌نژاد و محمد قاید تصمیم به بنیاد کانون مستقل روزنامه‌نگاران گرفتند اما با حوادث سال ۵۸ این پروژه منتفی گردید.
۴۰ سال از فعالیت ادبی او می‌گذرد که ۲۰ سال اخیر را به طور حرفه‌ای و فارغ از دغدغه‌های شغلی، صرف نوشتن رمان و شعرها و تحقیقاتش کرده است. نوشته‌های او بیش از پنجاه اثر چاپ شده است که عمدتاً شامل هشت مجموعه شعر، چهار مجموعه داستان کوتاه، نه رمان، چندین نمایش نامه و فیلم نامه و داستان کودکان وآثار طنز و طرح های هجایی و چند مجموعه مقالات و چند شناخت نامهٔ ادبی دربارهٔ نویسندگان و شاعران ایران است. علاوه بر انتشار شعرها و رمان‌ها و داستان‌ها، کار عمدهٔ او در این سال‌ها، تحقیق دربارهٔ نوپردازان هنرهای تجسمی ایران است که بالغ بر شش جلد می‌شود، که تاریخ تحلیلی زندگی و آثار نقاشان و مجسمه سازان پنجاه سال اخیر است. همچنین پژوهش مفصلی در زمینهٔ تاریخ طنز در متون ادبی ایران را ادامه می دهد که سیر شوخی‌های ادبی را در کتاب‌های نظم و نثر ایران طی هزار و اندی سال بر پایهٔ تحولات اجتماعی ترسیم می‌کند. او همسر و دو فرزند دارد و در کوی نویسندگان زندگی می‌کندو اوقاتِ به خواندن و نوشتن می‌گذرد. به عنوان طنز پرداز مدرن شهرت دارد و طنز را در شکل‌های مختلف کلامی و تصویری تجربه کرده است. نقاشی مدرن را به تفنن تجربه و چند نمایشگاه از کارهای خود عرضه کرده است.