نشان دادن تمام پیکرههای حاضر در اتمسفر اجرا، در مقام یک اثر هنری. ما مخاطب را از تاریکی خارج خواهیم کرد و او را در اتمسفر اجرا، رها میکنیم. اینجا مخاطب حضور خود را، بیشتر شبیه به حضور در یک اجتماع (جایی که برای دیده شدن، باید کاری کند) تجربه خواهد کرد؛ نه در محیط امن و تاریک مرسوم مخاطبان تئاتر.
این اثر تعاملی است، اما به دلیل محدودیت مکانی تمامی مخاطبان امکان ایجاد تعامل با اجراگران را ندارند.