اکران و نقد فیلم›اسب تورین›اسب تورین

ساختار چندآوایی و ترسیم آشکار درگیری و تقابل متون الهام بخش اسب تورین The Turin Horse گویا نوعی دعوت به مبارزه‌ه­ای همه جانبه با هجمه‌­ی سینمایی پوپولیست و اقتدارگرا است که ذائقه پست توده‌های بی‌خبر از تفکرات استعمارگرایانه­‌ی پشت نقاب سرگرمی‌سازی را سال‌هاست که در چنبره گرفته است. تار در اسب تورین مرحله به مرحله نه تنها انسان بلکه تاریخ را از نقطه نظری فلسفی واکاوی می­‌کند تا در انتها به نتیجه تلخی برسد که احتمالا ناشی شده از همان سخن بالایی است. ترسیم پوچی بی‌حد جهان مدرن با اشاره به متونی که لاجرم خاستگاهی کاملا متضاد با همین محتوای کذایی دارند. او در اسب تورین از نیچه شروع می‌کند و پس از عبور از او به یکباره دست به تاویل متون دینی می‌­زند. آنگونه که در انتها، ناتوان از درک عمق نقصان خرد انسان در مواجهه با آنچه برایش الگویی غامض است، همان متون ارجاعی فیلمش را ساختار زدایی می­‌کند. یعنی برداشت‌های خودش را نیز مرحله به مرحله و با پیشرفت روایت بسیار مینی­مال فیلم، به زیر سوال می­‌برد. در کنار این‌ها باید از حرکت موازی مباحث دیالکتیکی متون درگیر در چارچوب مضمون فیلم نیز سخن به میان آورد.