آیا امضای یک کارگردان چیزی فراتر از طراحی نور، صحنه،گریم،میزانسن و صد البته مهمترین رکن یک اجرا یعنی ریتم متناسب با اثر و ایجاد هارمونی بین این نظام هاست؟
کارگردان اثر با تبحر از پس تمام این ارکان براومده و در کنار این کارگردانی هنرمندانه ؛ارتباط عالی و ایجاد دیالکتیک ،حضور در صحنه و بازی باور پذیر بدون ذره ای بیرون زدگی بازیگران،این اثر را به تجربه ای بدل کرده که تماشاگر، بی آنکه گذر زمان را حس کند و بدون آنکه لحظه ای از اجرا قطع شود، تا آخرین ثانیه با آن همراه می شود و در لحظه پایان نمایش ،با حیرتی توأم با تحسین ، به خود می آید و زمزمه میکند:چه گروتسکی!
به تک تک اعضای این تیم بابت خلق این اثر تبریک و خسته نباشید میگم.