بامداد رهنمای بازیگر

وقتی با این اجرا روبه رو می‌شویم باید با دیدی نسبت به مولف و سخن و فرم‌ سنتی اجرا با آن روبه‌رو بشویم اجرایی که وام دار و میراث دار سنت های نمایش ایرانی می‌شود.از وجوه بیرونی آغاز می‌کنیم در ابتدا باید بگویم گریم ها و لباس ها بشدت جزئیات مناسبی داشتند که برایمان بعضا یاد آور سیاه‌بازی ها و لباس های اجراهای ایرانی بود و در جای درست ختد کارش را می‌کرد و صحنه ای با قبلیت تغییر و ایجاد فرم های نو برای ما امکان تغییر مکان و حتی زمان را فراهم می‌آورد که نکته قابل توجهی است.در این اجرا ما شاهد بازی های درست و چشم گیری هستیم بازیگرانی که مشخصا با تومه به بازی ژست محور نمایش های ایرانی با اجرای جگر هندی رو‌به‌رو شده بودند و جنسی از خضور صحنه ای خاص را تجربه می‌کردند جنسی میان ژست های مدنظر برشتی و نمایش ایرانی و در کل بیان های شیوا قدرت آوازه خوانی و حرکاتی که در حد تسلط بالا همراه با پارتیتور دقیق اجرا شدند قابل ستایش است.از طرفی بساید وارد شیوه پرداخت و فرم شویم.شاید چیزی که بشدت جالب اتفاق میوفتد رسیدن شیوه های بیگانه سازی ایرانی و برشتی به یکدیگر در این اثر است ما بار ها دچار توفق می‌شویم و کاراکتر دکتر مارا متوجه دیتا هایی می‌کند در این فاصله که شاید موجب پیشبرد هدف و قراردادی می‌شود که مدنظر اجراست.خواندن نامه ها شیوه برخورد بازیگران و خروج آنها و در نهایت امر ورود سعدی،حتی اتفاق جالبی دیگر زمانی بود که بازیگر زن بعنوان حکیم الحکما در حال برقراری ارتباط با دیگر کارشناسان خارجی می‌شد این از هم آمیختگی زمانی که از ابتدا وجود دارد(حضور دکتر و بازیگران همعصر مخاطب در موازات با قصه ای از دل تاریخ و شعر)در اینجا تکنیک دیگری از شیوه اپیک را شاهد هستیم که همراه می‌شود با شیوه های بازی ایرانی و کلا ورود این فرم های نمایشی در بخش های مختلف نیز موجب نوعی فاصله گذاری می‌شد،ما در این نمایش در بازی ها از روحوضی ها تا لال بازی و تعذیه را شاهدیم و این التقاط فرم های سنتی نمایشی ایرانی در این اجرا ما را به یک کلیت مدرنیته شده از میراث تاریخی نمایش ایرانی می‌رساند که بنظرم بزرگترین قوت کارگردانی اثر است و موجب تبریک.اما بزرگترین مشکل متن اجراست ایده ها جذاب اما بسیار ناپخته و نارسیده است،شوخی ها بعضا ناکارآمد،کلیسه ای و حتی الهامی نادرست از شوخی های اجرا های طنزآمیز ایرانی است هرگز مخاطب خود را نمی‌شناسد و هرگز در جای درست یا با پیش زمینه و ساختاری مناسب اتفاق نمی‌افتد.در کل وجود شوخی های میتوان گفت کمی جنسی بطور غیر مستقیم پرداخت می‌شود اصلا به جا و درست اتفاق نمی‌افتد بعضا گاهی مخاطب را شرمگین و حتی خجالت زده می‌کند.موقعیت ... دیدن ادامه ›› ها بطرز بسیار بدی پرداخت متنی می‌شوند و خیلی اوقات منطق مارا به نوعی به سخره می‌گیرد.در کل ما می‌توانیم شاهد تلاشی نوین برای ادامه و بکارگیری شیوه های نمایش ایرانی برای نوعی احیای تازه آن است.از دیدن جگر‌هندی لذت بردم.